Ziołolecznictwo wspomaga medycynę konwencjonalną a nie zastępuje jej.
Kuracja ziołowa nie może być prowadzona bez postawionej diagnozy przez lekarza.
Zalecenia lekarza prowadzącego są priorytetowe.
Zioła o silnym działaniu mogą być zastosowane tylko po skonsultowaniu z lekarzem, ponieważ mogą wchodzić w interakcje z lekami syntetycznymi.
Zalecane mieszanki ziołowe nie mogą być przekazywane innym osobom, ponieważ są dobierane indywidualnie do objawów i przeciwskazań dla danego pacjenta.
Nie wolno przekraczać zaleconych dawek. Wiele substancji czynnych ma silne działanie.
Zioła należy przygotować zgodnie z opisem na opakowaniu lub dołączonej informacji.
Zioła najleży przechowywać w szklanym słoju w ciemnym pomieszczeniu (spiżarnia, szafka kuchenna itp.).
Okres leczenia ziołami nie może trwać bez przerwy. Nawet „słabo” działające zioła po dłuższym stosowaniu mogą powodować niepożądane następstwa, np. długie picie ruminaku powoduje zaburzenia menstruacji; przetwory ze skrzypu powodują zaburzenia wchłaniania witaminy B1 itd.
Najczęściej zalecany czas picia ziół to 4-5 tygodni; po tym należy zrobić 7-10 dniową przerwę. Niektóre kuracje trwają 2 tygodnie a niektóre nawet pół roku. To samo dotyczy dawkowania dziennego i postaci preparatu (napar, odwar, macerat, intrakt alkoholowy, nalewka itd.). Dawkownie jest ustalane między innymi w zależności od wagi ciała, wieku i chorób współistniejących pacjenta.
