Menu

Podstawowe zasady w ziołolecznictwie

  • Ziołolecznictwo wspomaga medycynę konwencjonalną a nie zastępuje jej.
  • Kuracja ziołowa nie może być prowadzona bez postawionej diagnozy przez lekarza.
  • Zalecenia lekarza prowadzącego są priorytetowe.
  • Zioła o silnym działaniu mogą być zastosowane tylko po skonsultowaniu z lekarzem, ponieważ mogą
    wchodzić w interakcje z lekami syntetycznymi.
  • Zalecane mieszanki ziołowe nie mogą być przekazywane innym osobom, ponieważ są dobierane
    indywidualnie do objawów i przeciwskazań dla danego pacjenta.
  • Nie wolno przekraczać zaleconych dawek. Wiele substancji czynnych ma silne działanie.
  • Zioła należy przygotować zgodnie z opisem na opakowaniu lub dołączonej informacji.
  • Zioła najleży przechowywać w szklanym słoju w ciemnym pomieszczeniu (spiżarnia, szafka kuchenna
    itp.).
  • Okres leczenia ziołami nie może trwać bez przerwy. Nawet „słabo” działające zioła po dłuższym
    stosowaniu mogą powodować niepożądane następstwa, np. długie picie ruminaku powoduje zaburzenia
    menstruacji; przetwory ze skrzypu powodują zaburzenia wchłaniania witaminy B1 itd.
  • Najczęściej zalecany czas picia ziół to 4-5 tygodni; po tym należy zrobić 7-10 dniową przerwę. Niektóre
    kuracje trwają 2 tygodnie a niektóre nawet pół roku. To samo dotyczy dawkowania dziennego i postaci
    preparatu (napar, odwar, macerat, intrakt alkoholowy, nalewka itd.). Dawkownie jest ustalane między
    innymi w zależności od wagi ciała, wieku i chorób współistniejących pacjenta.